เป่าปาก

v. whistle

def.:

ห่อริมฝีปากให้แคบพอ แล้วเป่าลมออกให้เกิดเสียงตามที่ต้องการ

syn.: ผิวปาก sample:

เขาเป่าปากด้วยความดีอกดีใจหลังจากรู้ว่าสอบผ่าน